Sinds 2014 ben ik al met Biochar aan het experimenteren en heb als proef twee kweekbakken geprepareerd om het verschil aan te tonen. De ene was gevuld met 75% aarde en 25% koemest, de andere had 50% aarde, 25% koemest en 25% Biochar.  

Inmiddels zijn we 6 jaar later en ik blijf mijzelf verbazen over het indrukwekkende verschil. Waarom 25% Biochar? Er was destijds al ruimschoots informatie over de positieve effecten van 10% en ik vroeg me af of je ook teveel kunt toevoegen. Onderstaande verslag toont aan dat zelfs 25% Biochar zonder problemen functioneert. 

Sinds het samenstellen van de kweekbakken is er nooit meer iets aan toegevoegd en hebben de bakken dezelfde watergift gekregen. Vooralsnog kan ik alleen maar concluderen dat Biochar onuitputtelijk blijkt te zijn.

De eerste kweek was natuurlijk even spannend omdat ik nog geen ervaring had. Het resultaat was in ieder geval duidelijk te zien en ik vatte het idee op om er een lange termijn test van te maken. de slaplantjes komen in de Biochar bak al over de rand terwijl in ze andere bak de rand nog amper bereiken.

Ook bij de koolplanten hebben de zaailingen in de Biochar een duidelijke voorsprong.

Een jaar verder en de Biochar knoflook toont aanzienlijk dikkere stengels.

Hier is goed te zien dat het loof in de Biochar knoflook al de helft langer en voller is.

Dit keer boontjes in de bakken en als je goed kijkt zie je dat de "gewone" boontjes (rechts) vraatschade hebben. De Biochar planten zijn niet aangetast terwijl de bakken naast elkaar staan. Een teken dat Biochar variant duidelijk gezonder en resistenter is.

Een close-up foto van de vraatschade en verdere aantasting van het loof. Deze plant zonder Biochar is blijkbaar niet happy.

Naast meer bloesem is er ook een enorm verschil in de stengeldiktes te meten.  In de paar weken groei is de Biochar versie maar liefst 33% dikker!

Na goed twee jaar zou je verwachten dat het verschil inmiddels minder groot zou gaan worden. Niets is minder waar, de Akelei explodeert de bak uit.

De plant met de roze bloemen (excuus, ik ben de naam vergeten) heeft er ook meer zin in!

De Akelei ná de winter en heeft inmiddels Salie als buurman gekregen en ze zien er beide bijzonder fris uit vergeleken met die zonder Biochar.

Nu ook eens een kijkje "onder de grond" en zie hier de wortelkluiten van de Salie.  Uiteraard is de afmeting en het fijnvertakte van de wortelkluit goed zichtbaar. Maar wat op een foto lastig te vangen is, is hoe makkelijk de grond uit de kluit van de Biochar versie te schudden is. Hoewel de helft kleiner had ik twee keer zoveel tijd nodig om het "standaard" wortelkluitje van grond te ontdoen. Dit is voor een deel ook de verklaring van de goede doorwortelbaarheid van het Biochar mengsel.

Inmiddels 5 jaar verder en we kunnen er van uit gaan dat er van de koemest vrijwel niets meer over is. Net als de gesealde labels overigens die door de tand des tijds verbleken en bros worden. Toch blijft de Biochar bak wonderen verrichten. De Russiche Dragon schiet de lucht in en de Karwei en Moederkruid zijn vollere planten. De Gamander is, als langzamere groeier, weliswaar iets groter maar het blad heeft een veel levendigere kleur. 

Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Dit keer ben ik voor tomaten gegaan. En inderdaad, het gaat onverstoord verder. Twee weken na deze foto  waren de Biochar versies al twee keer zo groot als de "gewone" tomaten echter de eerste nachtvorst kwam en was het voor dit seizoen klaar. 

Op een regenachtige novemberavond ging ik de planten uit de bakken halen en verbaasde mij over het gemak waarmee het grondmengsel met wat licht schudden tussen de wortels uit viel. Tegelijk was de mooi vertakte wortelkluit blootgelegd. De "gewone" tomaten hadden een nat kleverig wortelkluitje wat nog niet 1/3 was van de Biochar versie. en deze liet zich dan ook totaal niet uitschudden.

Knalhard bewijs van Moeder Natuur. Dit doorschieten is een overlevingstechniek. De bodem is dermate arm dat de plant meteen overgaat op bloei en dus zaadvorming om hopelijk elders betere leefomstandigheden te vinden. De sla met Biochar maakt mooie kroppen en voelt zich duidelijk stukken beter.  

Toen ik in 2014 begon was ik te gast bij een akkerbouwer en mocht op zijn terrein de Biochar maken. Hij vond mijn verhaal interessant maar was ook sceptisch. Hij gunde mij het plezier en keek vanaf de zijlijn met argusogen naar mijn activiteiten. Toen ik hem vroeg om een test te doen op zijn akkerland beschimpte hij mij een beetje. De landbouwcoöperatie waar hij zijn zaaigoed en kunstmest van betrok gaf hem uitstekend advies en aan de hand van bodemmonsters bemeste hij zijn land optimaal. In zijn optiek kon er niet meer van zijn land komen en berustte daar dan ook in. Toch mocht ik een testveldje creëren en zo gezegd, zo gedaan. 

Ik had een stuk van 10 x 3 meter afgezet en was daarmee de trotse "eigenaar" van een testveldje.

In de loop van de winter kon ik het veldje uitbreiden naar 10 x 5 meter en bij het opkomen van de tarwe werd er al snel heel veel duidelijk. Dit wekte natuurlijk wel een verwachting.

Het moment van de waarheid... Tijd om te oogsten. Zowel van het testveld als van de "gewone" akker een vierkante meter met de hand geoogst.

Willekeurig 10 aren op de weegschaal en zie hier het resultaat. Van het testveld kwam qua gewicht 33% meer tarwe en 44% meer stro van het land!!! Maar daar bleef het niet bij....

Laboratoriumtest wees uit dat er ook nog eens een hoger eiwitgehalte is met Biochar. Hoezo, er kan niet meer van het land komen??? Zou dit toeval zijn? Laten we kijken wat de suikerbieten het jaar erop hebben gedaan.

Bij het oogsten werd ik meteen vrolijk bij het zien van de uit de kluiten gewassen bieten. Toeval? Nog maar een paar opgraven dan.

Het vermoeden kwam ook nu weer uit. Zonder uitzondering waren de Biochar bieten allemaal groter. In totaal waren de Biochar bieten de helft zwaarder. Het werd nog leuker; de laboratoriumtest wees uit dat het suikergehalte 16,3 bij de "gewone"" tegen  17,1 bij de Biochar-bieten was bij gelijke winbaarheid. Helaas is de akkerbouwer met pensioen gegaan en is het land verkocht. "Mijn" testveld wordt nu begraasd door jongvee.

Pioenrozenkweker John wees mij op het resultaat na anderhalf seizoen. Kun je boven nog door de planten kijken, onder is het helemaal dichtgegroeid. En als je goed kijkt tel je zomaar 2,5 keer zoveel bloemen! 
Voor hem reden genoeg om het Biochar-areaal flink uit te breiden.

Freek's boerenkool planten, links 9 stuks in met Biochar verrijkte grond en links 3 in onbewerkte grond.
Ook bij de aardappelen was er goed nieuws. "Had ik voorheen ongeveer 15 nieuwe knollen van een pootaardappel, met de biochar haal ik bijna 30 nieuwe, flinke knollen uit de grond!

Moestuinhouder Rob zegt: "Ik heb altijd wel last gehad van Knolvoet, een beruchte koolziekte, en sinds ik Biochar door de grond heb gewerkt is er niets meer van te zien. Alle bladeren van de kolen blijven fris groen terwijl voorheen de onderste, oudste bladeren altijd bruin/grijs gingen verkleuren. Ook de koude grond bloemkool blijft fier overeind en dat terwijl ze ook nog eens groter zijn dan voorheen". Op de foto zijn laatste oogst.

Moestuinhouder Rob zegt: "Ik tuinier al mijn hele leven en heb altijd wel in meer of mindere mate last van wurmsteek, (vraatschade door larve van de wortelvlieg (Psila rosae)). Sinds ik Biochar gebruik heb ik voor het eerst een oogst met puntgave wortelen gehad". 
Op de foto de larve van de Wortelvlieg.

Moestuinhouder Harry wilde de zandgrond een oppepper geven en vroeg mij of Biochar zou helpen. Hoewel pas twee maanden onderweg is hij nu al laaiend enthousiast. 
"Alles staat er zo mooi bij qua kleur en alles groeit hard. Geen lange slungels maar stevige planten". 

De plantenbak in mijn voortuin is door de jaren heen, oneerbiedig gezegd, de afvalbak geweest voor de "misbaksels" uit experimenten. Ik heb nooit durven vermoeden dat de planten zo explosief zouden gaan groeien. De Maggiplant (Lavas) is bijna drie meter hoog en torent boven de dakrand van de garage uit.